Posted by Pełnomocnictwo to, tłumacząc z prawniczego języka na bardziej zrozumiały, upoważnienie drugiej osoby do podejmowania decyzji w naszym imieniu. Deklaruje się je za pomocą oświadczenia woli, i upoważnia ono jedynie do takich działań, które zostały w tym oświadczeniu jaśnie określone. Osoba, która przekazuje takie pełnomocnictwo nazywa się mocodawcą, natomiast strona je otrzymująca to pełnomocnik.
Rolą pełnomocnika jest reprezentowanie interesów mocodawcy, czyli działanie takie, aby uzyskał on dzięki niemu korzyść. Z pełnomocnictwem najczęściej spotykamy się w przypadku rozpraw sądowych czy działań administracyjnych, lecz jego typy i zastosowania mogą być bardzo różne w zależności od danej sprawy. W każdym jednak przypadku, osoba która ma stać się naszym pełnomocnikiem musi posiadać pełną zdolność do czynności prawnych, co oznacza, że nie może być osobą ubezwłasnowolnioną przez sąd. Nie może to być także osoba o stwierdzonej niepoczytalności, związanej np. z poważną chorobą psychiczną. Nie ma z kolei reguły na to, kto może być pełnomocnikiem, jeśli chodzi o stopień pokrewieństwa – na naszego pełnomocnika możemy więc powołać żonę, bliskiego przyjaciela, jak i osobę totalnie obcą (np. prawnika). Jedynym wyjątkiem jest sytuacja, gdy sprawa prowadzona jest przez sąd cywilny – wówczas pełnomocnikiem możemy mianować jedynie bliską nam osobę, prawnika lub odpowiednią instytucję.
Tak jak wspomniano wcześniej, istnieje wiele różnych typów pełnomocnictwa, jakiego można udzielić. Są one bezpośrednio związane z typem sprawy, jaka jest prowadzona, a także z potrzebami mocodawcy. W Polskim prawie dopuszcza się następujące rodzaje pełnomocnictwa:
1) Pełnomocnictwo ogólne – pozwala na dokonywanie prostych czynności, tzw. podstawowego zarządu. Chodzi tutaj o załatwianie spraw administracyjnych, zarządzanie rachunkami itp.
2) Pełnomocnictwo rodzajowe – pozwala ono pełnomocnikowi na podejmowanie czynności tylko jednego, określonego rodzaju, na przykład zawieranie umów najmu.
3) Pełnomocnictwo szczegółowe – Upoważnia się pełnomocnika do podjęcia określonej, bardzo konkretnej czynności, np. sprzedaży lub kupna w naszym imieniu mieszkania bądź też samochodu lub innego mienia.
W każdym przypadku, by akt pełnomocnictwa był uznany za wiążący, musi być on złożony na papierze i odręcznie podpisany zarówno przez pełnomocnika jak i przez mocodawcę. Niejednokrotnie zdarza się również że musi ono być potwierdzone aktem notarialnym.
W Polskim prawie przyjmuje się, że tak samo jak można mianować pełnomocnika do reprezentowania naszych interesów, tak można go w dowolnej chwili odwołać. Pełnomocnictwo może również wygasnąć z mocy ustawy, jeśli dojdzie do sytuacji, w której jedna ze stron (mocodawca bądź pełnomocnik) niespodziewanie umiera.
Przejdźmy teraz do kolejnej frapującej kwestii, mianowicie – czy posiadanie pełnomocnika kosztuje? Odpowiedź brzmi: niekoniecznie. Płatny jest, jeśli zajdzie potrzeba uzyskania go, akt notarialny potwierdzający pełnomocnictwo. Jest to, niestety, usługa dość droga, i konieczna jedynie w zależności od typu sprawy (przykładowo podczas pełnomocnictwa do sprzedaży domu). Aby uzyskać taki akt, pełnomocnik i mocodawca powinni stawić się u notariusza, koniecznie z dowodami osobistymi, by uzyskać wypis pełnomocnictwa. Usługa ta może kosztować nawet 120-130 złotych. Jeśli udzielamy pełnomocnictwa do reprezentowania nas w sprawach administracyjnych, skarbowych czy sądowych, konieczne będzie z kolei uiszczenie opłaty administracyjnej. Opłata ta wynosi około 17 zł., lecz zwolnione są z niej osoby nam bliskie, dlatego warto zdecydować się na upoważnienie właśnie ich.
Zasadniczo więc, zarówno pełnomocnikiem jak i mocodawcą może zostać każdy z nas. Nie jest to, wbrew pozorom zbyt skomplikowany proces, a fakt posiadania pełnomocnika jest bardzo korzystny w wielu sytuacjach, szczególnie podczas rozpraw sądowych (gdy udzielamy pełnomocnictwa do reprezentowania nas adwokatowi). Warto zadbać o to, by mieć kogoś, kto w razie konieczności zgodzi się być naszym pełnomocnikiem.